Napar z rumianku znany jest nie od dziś ze względu na jego liczne prozdrowotne właściwości. Choć są różne odmiany rumianku i każdy wykazuje podobne korzyści, najbardziej popularny jest rumianek lekarski, inaczej rumianek pospolity. Znana ze swoich leczniczych właściwości, roślina ta stosowana była już w starożytności. Uznawana była za panaceum na wszelkie dolegliwości, w tym bóle różnego pochodzenia, stan zapalny czy środek pomocny w dolegliwościach układu nerwowego. Herbata z rumianku w dalszym ciągu stosowana jest w postaci naparu do picia lub okładów na przykład na owrzodzenia czy nawet oparzenia. Czy herbata rumiankowa pomaga także w utracie wagi, czy wspomaga odchudzanie? Jakie dokładnie są właściwości zdrowotne rumianku? Czy są jakieś przeciwskazania w jego stosowaniu? Poznajmy właściwości tej niezwykłej rośliny.
Substancje czynne i ich działanie
Rumianek to kopalnia aktywnych związków. Bogaty jest w olejek eteryczny (szczególnie α-bisabolol i chamazulen), a także flawonoidy (apigeninę, kwercetynę, luteolinę), kumaryny, kwasy fenolowe i polisacharydy.
Olejek eteryczny wykazuje działanie przeciwzapalne, antyseptyczne i spazmolityczne, dodatkowo badania potwierdzają skuteczność bisabololu w leczeniu chorób żołądka oraz górnych odcinków jelit. Ilość flawonoidów potwierdza jego działanie prozdrowotne.
Stosowanie rumianku
Ze względu na liczne właściwości rumianku, możliwości jego zastosowania także są szerokie.
W postaci naparu do picia pomocny jest przy:
Zewnętrznie może być stosowany jako środek leczniczy:
Pozyskiwanie i sposób przygotowania
Rumianek możemy spotkać w różnych formach, w postaci herbaty rumiankowej, ususzonych koszyczków rumianku, w postaci maści, kremów, szamponów czy płynów do higieny intymnej. Dzięki temu, że powszechnie rośnie na łąkach, możemy sami zająć się jego pozyskaniem. Warto pamiętać, by koszyczki zbierać w początkowym okresie kwitnienia, przed pełnym rozwinięciem kwiatów. Ususzyć je świeżo po zerwaniu, najlepiej w ciepłym, zacienionym i przewiewnym miejscu przez około 2 dni, a następnie umieścić w szczelnie zamkniętym pojemniku i tam przechowywać. Tak pozyskany rumianek możemy wykorzystać robiąc z niego napary, płukanki i okłady.
Przeciwwskazania
Rumianek dzięki wysokiej zawartości przeciwutleniaczy, witamin i minerałów i wynikających z tego właściwości leczniczych, nie jest polecany dla każdego. Należy pamiętać, że jak każde inne zioło, może wywołać niekorzystną reakcję ze strony układu odpornościowego. U niektórych osób mogą pojawić się objawy alergii. Około 2% osób po kontakcie z rośliną zauważają wystąpienie objawów w postaci mdłości, wysypki czy trudności w oddychaniu, często są to osoby uczulone jednocześnie na astry czy chryzantemy. Rumianek zawiera bowiem związki zwane laktonami, które mają właściwości uczulające. Dlatego ostrożność należy zachować także w przypadku dzieci oraz osób zmagających się z różnymi schorzeniami i na stałe przyjmującymi leki. Rumianek może wchodzić z nimi w interakcje, osłabiać bądź nasilać ich działanie (szczególną ostrożność należy zachować w przypadku leków o działaniu przeciwlękowym, przeciwdrgawkowym, uspokajającym , gdyż rumianek potęguje ich działanie). W takich przypadkach należy zawsze skonsultować się z lekarzem.
Dla większości osób stosowanie rumianku jest zdrowe i bezpieczne, dlatego znalazł się on na liście Generally Recognized as Safe (GRAS) - liście produktów ogólnie uznanych za bezpieczne przez Agencję Żywności i Leków (Food and Drug Administraton - FDA). Mogą z niego korzystać także kobiety w ciąży, ponieważ nie wywołuje wad rozwojowych płodu.
Mimo licznych właściwości herbaty rumiankowej, wystarczy wypijać jej 3-4 filiżanki dziennie.